رادیونوکلئیدهای ریزشی (سزیم-137، سرب-210 و برلیوم-7) به‌طور قابل توجهی برای ارزیابی و بررسی اطلاعات کمّی فرسایش و نرخ توزیع مجدد خاک در زمیننماهای کشاورزی، در بازههای زمانی مختلف استفاده میشوند. این روش می‌تواند مکمل مناسبی برای فناوریهای مرسوم اندازهگیری فرسایش و رسوب‌گذاری خاک باشد. هدف این مقاله بررسی برتری‌ها و کاستی‌ها ...
بیشتر
رادیونوکلئیدهای ریزشی (سزیم-137، سرب-210 و برلیوم-7) به‌طور قابل توجهی برای ارزیابی و بررسی اطلاعات کمّی فرسایش و نرخ توزیع مجدد خاک در زمیننماهای کشاورزی، در بازههای زمانی مختلف استفاده میشوند. این روش می‌تواند مکمل مناسبی برای فناوریهای مرسوم اندازهگیری فرسایش و رسوب‌گذاری خاک باشد. هدف این مقاله بررسی برتری‌ها و کاستی‌ها هر یک از سه رادیونوکلئید ریزشی و شناسایی شکافهای کلیدی علمی مرتبط با استفاده از آنها است. علاوه بر این، دستورالعمل انتخاب مناسبترین رادیونوکلئید و روش مرتبط، برای بررسی در مقیاسهای مکانی و زمانی مختلف و بررسی مجموعههای خاص از مشکلات زیستمحیطی ارائهشده است. همچنین موارد کلیدی برای پژوهشهای آتی و کاربرد این رادیونوکلئیدها در بررسیهای فرسایش خاک، مشخصشده است. این موارد شامل افزایش استفاده از آنها در مقیاس حوضه آبخیز و تبدیل آن از یک ابزار تحقیقاتی به یک ابزار پشتیبانی مناسب در تصمیمگیری مدیریت اراضی است.