حمایت عسگری لجایر؛ نصرتاله نجفی؛ ابراهیم مقیسه
چکیده
منابع تأمین مواد آلی و آب برای خاکهای زیر کشت ایران محدود بوده و جوابگوی نیاز روزافزون بخش کشاورزی به کودهایآلی و آب نیست. بنابراین، بهدلیل کمبود این منابع، استفاده از لجن فاضلاب و پساب پیشنهاد شده است. پساب، فاضلاب و لجن فاضلاب بسته به منشأ آنها دارای انواع آلودگیهای میکروبی، آلی و معدنی بوده، لذا استفاده از روشهای نوین گندزدایی ...
بیشتر
منابع تأمین مواد آلی و آب برای خاکهای زیر کشت ایران محدود بوده و جوابگوی نیاز روزافزون بخش کشاورزی به کودهایآلی و آب نیست. بنابراین، بهدلیل کمبود این منابع، استفاده از لجن فاضلاب و پساب پیشنهاد شده است. پساب، فاضلاب و لجن فاضلاب بسته به منشأ آنها دارای انواع آلودگیهای میکروبی، آلی و معدنی بوده، لذا استفاده از روشهای نوین گندزدایی و تصفیه آنها پیش از مصرف ضروری است. یکی از این شیوهها استفاده از روش پرتوتابی برای گندزدایی پساب و لجن فاضلاب میباشد. امکان استفاده از پرتوهای غیریونساز ماورای بنفش(UV) و یونساز گاما و بیم الکترون برای گندزدایی پساب وجود دارد. سازوکار متفاوت گندزدایی پرتو یونساز (تشکیل رادیکالهای آزاد هیدروکسیل، هیدروژن، الکترونهیدراته و غیره) و غیریونساز (آسیب مستقیم به DNA ریزجانداران و تشکیل ترکیبهای نوری مانند دیمر پیریمیدین) باعث شده روش پرتوهای غیریونساز UVبه عوامل محیطی مانند مقدار جامدات معلق،موادآلی و معدنی قابل اکسایش، اکسیژن محلول، pH، دما و غیره وابسته باشد.از معایب دیگر UV در مقایسه با پرتوهای یونساز میتوان به محدودیت استفاده از آن صرفاً برای گندزدایی پساب ثانویه، امکان رشد مجدد ریزجانداران غیرفعال شده با آن و تغییرات فصلی بازده گندزدایی اشاره نمود. برای گندزدایی لجن فاضلاب فقط میتوان از پرتوهای یونساز استفاده کرد. در بین پرتوهای یونساز، پرتو گاما نسبت به بیم الکترون مزایایی مانند قدرت نفوذ عالی، امکانپرتودهیسطحمقطعضخیمترازلجن، دُز کشنده پایین برای حذف عوامل بیماریزا و غیره داشته که باعث استفاده گستردهتری از آن میشود. با توجه به نتایج رضایتبخش استفاده از پرتوهای یونساز در تصفیه و گندزدایی پساب، فاضلاب و لجن فاضلاب در نقاط مختلف دنیا، نتایج بررسی حاضر میتواند تأکیدی بر امکان استفاده از روش پرتوتابی یونساز در گندزدایی پساب، فاضلاب و لجن فاضلاب در ایران باشد.
حمایت عسگری لجایر؛ نصرت اله نجفی؛ ابراهیم مقیسه
چکیده
خاک بهعنوان جزئی از بیوسفر نقش مهمی در تولید غذا و پایداری محیط زیست دارد. آلودگی محیط زیست و خاک به فلزات سنگین یکی از مشکلات بزرگی است که کشورهای در حال توسعه و صنعتی با آن رو به رو هستند. آلودگی خاکها با فلزات سنگین اغلب ناشی از فعالیتهای انسان مانند توسعه صنعت، گسترش شهرنشینی، مصرف لجن فاضلاب، کمپوستها و کودهای شیمیایی در ...
بیشتر
خاک بهعنوان جزئی از بیوسفر نقش مهمی در تولید غذا و پایداری محیط زیست دارد. آلودگی محیط زیست و خاک به فلزات سنگین یکی از مشکلات بزرگی است که کشورهای در حال توسعه و صنعتی با آن رو به رو هستند. آلودگی خاکها با فلزات سنگین اغلب ناشی از فعالیتهای انسان مانند توسعه صنعت، گسترش شهرنشینی، مصرف لجن فاضلاب، کمپوستها و کودهای شیمیایی در کشاورزی و غیره میباشد. برای حذف فلزات سنگین از خاکهای آلوده چندین روش شامل روشهای فیزیکی، شیمیایی و زیستی وجود دارد. گیاهپالایی یکی از روشهای مورد استفاده در حذف آلایندهها میباشد که ضمن سادگی، ارزان قیمت و مؤثر بودن باعث تخریب محیط زیست نمیشود. گیاهجذبی یکی از بخشهای گیاهپالایی است که با انباشت فلزات سنگین در اندامهای هوایی گیاهان بیشانباشتگر، حذف این عناصر از خاکهای آلوده را امکانپذیر میکند. در سالهای اخیر بهدلیل رشد کند و تولید زیستتودهاندک گیاهان بیشانباشتگر، مصرف برخی گیاهان زراعی، چوبی، دارویی و معطر دارای زیستتوده بالا بهعنوان یک جایگزین مناسب بهجای بیشانباشتگرها برای استخراج فلزات سنگین از خاکهای آلوده پیشنهاد شده است. گیاهان دارویی مورد استفاده برای گیاهجذبی ممکن است بیشانباشتگرهای گیاهی نباشند و در مقایسه با دیگر گیاهان زراعی و چوبی پتانسیل گیاهجذبی بالایی نداشته باشند ولی بهدلیل تولید محصول نهایی (متابولیتهای ثانویه) عاری از فلزات سنگین و اقتصادی بودن متابولیتهای ثانویه آنها، میتوانند بهعنوان گیاهان مناسب برای گیاهپالایی خاکهای آلوده به فلزات سنگین مورد استفاده قرار گیرند. مقاله حاضر به بررسی امکان کشت گیاهان دارویی بابونه، ریحان، شاهدانه، نعناع، گل راعی، خرفه، مریم گلی و اسطوخودوس در خاکهای آلوده به فلزات سنگین و پتانسیل گیاهپالایی آنها میپردازد.