آزیتا غیبی پور؛ نسرین قرهی؛ رفعت زارع بیدکی؛ رسول رسول زمانی احمد محمودی
چکیده
روش منشأیابی به‌منظور تعیین سهم واحدهای اراضی در تولید رسوب استفاده می‌شود. در روش‌های رایج با استفاده از ترکیب مناسب خصوصیات جداکننده منابع رسوب، سهم منابع رسوب در تولید رسوب تعیین می‌شود. هدف از مطالعه حاضر تعیین سهم نسبی رسوب‌دهی هر یک از کابری‌های مختلف در بخشی از حوزه آبخیز بهشت‌آباد با مساحت 308 کیلومتر مربع از طریق روش انگشت‌نگاری ...
بیشتر
روش منشأیابی به‌منظور تعیین سهم واحدهای اراضی در تولید رسوب استفاده می‌شود. در روش‌های رایج با استفاده از ترکیب مناسب خصوصیات جداکننده منابع رسوب، سهم منابع رسوب در تولید رسوب تعیین می‌شود. هدف از مطالعه حاضر تعیین سهم نسبی رسوب‌دهی هر یک از کابری‌های مختلف در بخشی از حوزه آبخیز بهشت‌آباد با مساحت 308 کیلومتر مربع از طریق روش انگشت‌نگاری رسوبات است. به این منظور 36 نمونه خاک از عمق 0-5 سانتی‌متر کاربریهای مختلف و 10 نمونه از رسوب معلق خروجی حوضه برداشت شد. در همه نمونهها، ردیابهای اولیه شامل آهن، مس، منیزیم، سدیم، کلسیم، پتاسیم، آهک، کربن آلی، نیتروژن و فسفر اندازهگیری شد. سپس، با استفاده از آنالیز آماری و تجزیه تابع تشخیص، ترکیب بهینه‌ای از ردیاب‌ها برای هر کاربری با استفاده از توابع تحلیل تشخیص به دست آمد. سرانجام در مرحله بعدی، سهم هر کاربری در تولید رسوب با استفاده از مدل ترکیبی چند متغیره تعیین گردید. سهم نسبی هر یک از کاربریهای کشت آبی، مرتع، کشت دیم و مسکونی به ترتیب برابر با 67/88، 7/63، 19/40، 5/10 درصد برآورد شد. با توجه به اینکه که در منطقه مورد مطالعه، سهم اراضی کشت آبی در تولید رسوب معلق در مقایسه با سایر کاربریها زیاد است، باید توجه ویژه به نحوه عملیات کشاورزی داشت تا از تولید رسوب جلوگیری شود.