سید علیرضا سید جلالی
چکیده
پتانسیل تولید اراضی برای تامین مواد غذایی بشر بخصوص گندم محدود است و بستگی به عوامل محیطی مؤثر بر تولید از قبیل اقلیم، زمین نما، خاک و مدیریت دارد. در این تحقیق به مرور و بررسی این عوامل و ارائه راهکارهایی برای شناخت محدودیتهای[u1] [a2] این عوامل و نقش آنها بر تولید پرداخته شد. مناطق مورد مطالعه شامل دشت میان آب شوشتر و دشت عقیلی ...
بیشتر
پتانسیل تولید اراضی برای تامین مواد غذایی بشر بخصوص گندم محدود است و بستگی به عوامل محیطی مؤثر بر تولید از قبیل اقلیم، زمین نما، خاک و مدیریت دارد. در این تحقیق به مرور و بررسی این عوامل و ارائه راهکارهایی برای شناخت محدودیتهای[u1] [a2] این عوامل و نقش آنها بر تولید پرداخته شد. مناطق مورد مطالعه شامل دشت میان آب شوشتر و دشت عقیلی گتوند از استان خوزستان میباشند. برای تعیین پتانسیل تولید اراضی از مدل رشد فائو و روش ارزیابی تناسب اراضی پارامتری استفاده گردید. نتایج نشان داد که پتانسیل تولید اراضی در منطقه میان آب برای گندم آبی از 933 تا 6023 کیلوگرم در هکتار و برای منطقه گتوند از 2454 تا 6687 کیلوگرم در هکتار متغیر است و کاهش عملکرد بعلت عوامل محدود کننده از قبیل محدودیتهای آهک، زهکشی، شوری و قلیائیت است. پتانسیل تولید اراضی در منطقه میان آب یا عملکرد پیش بینی شده گندم آبی در شرایط فعلی با عملکرد مشاهده شده زارع مقایسه گردید و ضریب همبستگی آنها 0.77 است که این نشان میدهد مدل تهیه شده با شرایط منطقه تطابق خوبی دارد و همبستگی خوبی بین دو عملکرد وجود دارد. و برای منطقه گتوند نیز پتانسیل تولید اراضی برای گندم آبی با عملکرد گندم آبی توسط زارع مقایسه گردید و همبستگی بالایی با ضریب تشخیص 80/0 را نشان داد که دلالت بر این دارد که مدل پیش بینی محصول در هر دو منطقه تطابق خوبی با عملکرد گندم آبی دارد. و نشان دهنده صحت مدل در تخمین عملکرد محصول است. علت عملکرد بیشتر گندم آبی در گتوند نسبت به شوشتر، شوری پایین در منطقه گتوند میباشد. [u1]کلیه اسامی جمع به صورت تفکیک شده نوشته شوند. با رعایت نیم فاصله [a2]موارد اصلاح گردید