مروری بر وضعیت کشاورزی حفاظتی در جهان با تمرکز بر یکی ازکشورهای موفق

نوع مقاله : فنی ترویجی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مهندسی مکانیزاسیون کشاورزی (گرایش مدیریت و تحلیل سامانه ها) *دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان (رامین، ملاثانی

2 استاد دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان

3 دانشیار دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان

چکیده

کشاورزی حفاظتی یک سامانه نسبتا نوین و نمایان­گر اجزای اصلی یک الگوی جایگزین بوده و مستلزم تغییر اساسی در روش­های مربوط به عوامل تولید است که سبب افزایش بهره­وری و دستیابی به کشاورزی پایدار می­گردد. هدف از این مطالعه بررسی وضعیت کشاورزی حفاظتی با تمرکز بر آرژانیتن به­عنوان یکی از کشورهای موفق در زمینه اجرای کشاورزی حفاظتی است. روش تحقیق، مبتنی بر مرور بهترین شواهد بود که یک روش حد واسط بین دو روش نگارش مقالات مروری نظام­مند و مرور روایتی است. نتایج نشان داد که پذیرش سامانه کشاورزی حفاظتی به­دلیل ایجاد بهره­وری و عملکرد بیشتر، کاهش هزینه تولید و بهبود سودآوری، انعطاف­پذیری بهتر در برابر تنش­های محیطی، کاهش فرسایش و تخریب خاک و افزایش ماده آلی، به یک سامانه در حال رشد تبدیل شده است، به­گونه­ای که سطح زیر کشت به این شیوه در جهان از 2.8 میلیون هکتار در سال 1973 به بیش از 180 میلیون هکتار در سال 2016 افزایش یافته است. در آرژانیتن نیز به­عنوان یکی از کشورهای موفق در این زمینه، کشاورزی حفاظتی یکی از مهم­ترین فناوری­های کشاورزی معرفی شده در دهه­های گذشته بود که انجمن­های خصوصی نقش اساسی در توسعه و ترویج این سامانه بر عهده داشته­اند. نتایج نشان داد که پذیرش سامانه کشاورزی حفاظتی نیازمند تغییر در رفتار همه ذینفعان بوده و وجود مکانیزم­های آزمایش، یادگیری، پذیرش و سازگاری از پیش­نیازهای ضروری آن است.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Survey of Conservation Agriculture in the World with Focus on Argentina as a Successful Case

نویسندگان [English]

  • rostam fathi 1
  • Mohammad Amin Asoodar 2
  • mahmoud ghasemi nejad 3
1 Ph.D. student of Agricultural Mechanization Engineering Agricultural Engineering Faculty.Agricultural Sciences & Natural Resources University of Khuzestan Mollasani, Khuzestan, Iran.
2 Agricultural Engineering Faculty Agricultural Sciences & Natural Resources University of Khuzestan
3 Agricultural Engineering Faculty.Agricultural Sciences & Natural Resources University of Khuzestan Mollasani, Khuzestan, Iran
چکیده [English]

Conservation agriculture is a relatively new system aimed at enhancing productivity and achieving sustainable agriculture. It represents the main components of an alternative pattern of farm production that necessitates radical changes in production methods. It is the objective of the present study to explore the status of conservation agriculture on a global scale and to investigate its current status in Argentina as one of its successful examples. The research method employed is ‘best practice research’ that is way between systematic review and narrative review. Results indicate that conservation agriculture is winning public acceptance and gaining ground as an emerging system due to its potentials for enhancing productivity and efficiency, reducing production costs, and increasing profitability as well as its higher flexibility toward environmental stresses, soil erosion and degradation, and increased production of soil organic matter; as such the cultivated area under conservation farming rose from 2.8 million ha in 1973 to more than 180 million ha in 2016 the world over. In Argentina, where private associations have played a key role in its development and promotion, conservation agriculture has come to be recognized as one of the most important developments in agriculture over the last few decades. A final finding of the present study indicates that public acceptance of conservation farming presupposes a change in the behavior of all the stakeholders and that such tools as testing, learning, accepting, and adapting play vital roles in its success.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Argentina
  • No-tillage
  • Soil conservation
  • Sustainable production
  1. باکینگهام، ف.، و ا. دبلیو پائولی. (Tillage). سیستم­های خاک­ورزی حفاظتی. آسودار، م.، و ه. سبزه­زار. جلد اول. انتشارات سازمان ترویج، آموزش و تحقیقات کشاورزی، وزارت جهاد کشاورزی، تهران، ایران. 343 صفحه.
  2. بی نام. 1396. تحلیل­های فنی در مدیریت و مهندسی کشاورزی ایران. جلد اول. موسسه تحقیقات فنی مهندسی کشاورزی کشور، سازمان تحقیقات ترویج و آموزش کشاورزی، وزرات جهاد کشاورزی. کرج، ایران. 143 صفحه.
  3. تبرایی، م.، و م. حسن­نژاد. 1388. بررسی عملکرد و عوامل موثر بر پذیرش برنامه­های ترویجی اجرا شده در مسیر فرآیند توسعه کشاورزی: مطالعه موردی گندم کاران شهرستان مشهد. مجله اقتصاد و توسعه کشاورزی (علوم و صنایع کشاورزی). 23(1): 68-59.
  4. ترشیزی.، م.، و ح. ا. سلامی. 1386. بررسی عوامل موثر بر اقدامات حفاظتی خاک مطالعه موردی: خراسان رضوی. ششمین کنفرانس اقتصاد کشاورزی ایران، مشهد. (https://civilica.com/doc/46889).
  5. ذاکری، ح. و ن. کاظمی. 1385. نظام­های خاک­ورزی در کشاورزی پایدار. جلد اول. انتشارات دانشگاه ایلام. 212 صفحه.
  6. شاهرودی، ع. ا.، م. چیذری.، و غ. پزشکی­راد. 1387. تاثیر تعاونی آب­بران بر نگرش کشاورزان نسبت به مدیریت آب کشاورزی: مطالعه موردی استان خراسان رضوی. مجله اقتصاد و توسعه کشاورزی (علوم و صنایع کشاورزی). 22(2): 85-71.
  7. قربانی، م.، ع. کوچکی، ا. لکزیان، م. تبرایی، م. کهنسال، م. مطلبی، ا. شکری، و م. ترشیزی. 1386. بازشناسی عوامل موثر بر سرمایه­گذاری کشاورزان استان خراسان رضوی در حفاظت خاک. علوم و صنایع کشاورزی, 21 (2): 21-11.
  8. Araya, B., and J. Asafu-Adjaye. 2001. Adoption of farm-level soil conservation practices in Eritrea. Indian Journal of Agricultural Economics. 56(2): 239-252.
  9. Baker, C.J., KE. Saxton, W.R. Ritchie, W.C.T. Chamen, D.C. Reicosky, F.S. Ribeiro, S.E. Justice, and P.R. Hobbs. 2007. No- Tillage Seeding in Conservation Agriculture- 2nd Edn. CABI and FAO, Rome. 326 pp.
  10. Bayramin, I., O. Dengiz, O. Baskan, and M. Parlak. 2003. Soil erosion risk assessment with ICONA model; case study: Beypazarı area. Turkish Journal of Agriculture and Forestry. 27(2): 105-116.
  11. Bordovsky, J. P., W.M. Lyle, and J.W. Keeling. 1994. Crop rotation and tillage effects on soil water and cotton yield. Agronomy Journal. 86(1): 1-6.
  12. Derpsch, R, and T. Friedrich. 2009. Global Overview of Conservation Agriculture Adoption. Proceedings, Lead Paper, 4th World Congress on Conservation Agriculture, pp. 429-438. 4-7 February 2009, New Delhi, India.
  13. Derpsch, R., T. Friedrich, A. Kassam, and H. Li. 2010. Current status of adoption of no-till farming in the world and some of its main benefits. International Journal of Agricultural and Biological Engineering. 3(1): 1-25.
  14. Dodd, R. J., and A.N. Sharpley. 2016. Conservation practice effectiveness and adoption: Unintended consequences and implications for sustainable phosphorus management. Nutrient Cycling in Agro Ecosystems. 104(3): 373-392.
  15. Ekboir, J., and G. Parellada. 2002. Public-private interactions and technology policy in innovation processes for zero tillage in Argentina. Agricultural Research Policy in an era of Privatization. pp:137-154.
  16. 2011a. Save and Grow, a policymaker, s guide to sustainable intensification of smallholder crop production. Food and Agriculture Organization of the United Nations, Rome. 116 p.
  17. 2014. Food and Agriculture Organization. Conservation Agriculture. http://www.fao.org/conservation-agriculture/en/ [verified 15 May. 2020]
  18. Farooq, M., and K.H.M. Siddique. (Eds). 2014. Conservation Agriculture. Springer, Cham. Softcover reprint of the original 1st ed. 2015 edition (September 10, 2016). 665 p.
  19. Freebairn, D. M., and D.M. Silburn. 2004. Soil conservation in Australia's semi-arid tropics: Pathways to success, and new challenges. Conserving Soil and Water for Society: Sharing Solutions. ISCO.
  20. Friedrich, T., and A.H. Kassam. 2009. Adoption of Conservation Agriculture Technologies: Constraints and Opportunities. IV World Congress on Conservation Agriculture. 4-7 February. 2009, New Delhi, India. Pp: 4-7.
  21. Friedrich, T., and A.H. Kassam. 2012. No-till farming and the environment: do no-till systems require more chemicals. Outlooks on Pest Management. 23(4): 153-157.
  22. Friedrich, T., R. Derpsch, and A.H. Kassam. 2012. Overview of the global spread of Conservation Agriculture. Field Actions Science Reports, Special Issue. (6): 1-7.
  23. Gonzalez-Sanchez, E. J., R. Ordonez-Fernandez, R. Carbonell-Bojollo, O. Veroz-Gonzalez, and J.A. Gil-Ribes. 2012. Meta-analysis on atmospheric carbon capture in Spain through the use of conservation agriculture. Soil and Tillage Research. (122): 52-60.‏
  24. https://knoema.com/atlas/Argentina/topics/Agriculture. 2019. [verified 6 May. 2020].
  25. Jat, R.A., K.L. Sahrawat, and A.H. Kassam, (Eds). 2014. Conservation Agriculture: Global Prospects and Challenges. CABI, Wallingford. 393 p.
  26. Kassam, A. H., T. Friedrich, and R. Derpsch. 2010. Conservation agriculture in the 21st century: A paradigm of sustainable agriculture. In European Congress on Conservation Agriculture. vol. 10: 4-6.
  27. Kassam, A. H., T. Friedrich, and R. Derpsch. 2019. Global spread of conservation agriculture. International Journal of Environmental Studies. 76(1): 29-51.
  28. Kassam, A. H., T. Friedrich, R. Derpsch, and J. Kienzle. 2015. Overview of the worldwide spread of conservation agriculture. Field Actions Science Reports. The Journal of Field Actions. 8.
  29. Kassam, A.H., T. Friedrich, F. Shaxson, and J. Pretty. 2009. The spread of conservation agriculture: justification, sustainability and uptake. International journal of agricultural sustainability. 7(4): 292-320.
  30. 2019. TRADE AND AGRICULTURE DIRECTORATE COMMITTEE FOR AGRICULTURE. 29 January 2019. Organization for Economic Co-operation and Development. 172 p.
  31. Peiretti, R. A. 2007. The Global Need for a Sustainable Agricultural Model. In: Buck H.T., Nisi J.E., Salomón N. (eds) Wheat Production in Stressed Environments. Developments in Plant Breeding, vol 12. Springer, Dordrecht.
  32. Peiretti, R. A. 2009. The No-till System: It’s Contribution to the Evolution of Argentine Farming. In Feeding the Future, Argentine Food Production Ten Years from Now. 831 p.
  33. Peiretti, R. A., 2003. The CAAPAS actions and the development of the MOSHPA. In Proceedings of the II World Congress on Conservation Agriculture. (1): 127-128.
  34. Peiretti, R. A., and. M. Kohli. 2012. Increases in cereal and oilseeds productivity and profitability through conservation agriculture: Argentine experience. The World Wheat Book, A History of Wheat Breeding, 2.
  35. Peiretti, R., and J. Dumanski. 2014. The transformation of agriculture in Argentina through soil conservation. International Soil and Water Conservation Research. 2(1): 14-20.
  36. Phillips, S. H., and H. M. Young. 1973. No-tillage Farming. Reimann Associates. INC., Milwaukee, Wisconsin.
  37. Qaim, M., and G. Traxler. 2005. Roundup Ready soybeans in Argentina: farm level and aggregate welfare effects. Agricultural economics. 32(1): 73-86.
  38. Shafiei, F., A. Rezvanfar. M. Hosini, and F. Sarmadian. 2008. Survey of soil conservation practices from the perspective of Karkheh and Dez watershed farmers. Iran-Watershed Management Science and Engineering. 2(3): 3- 10.
  39. Slavin, R. E. 1986. Best-evidence synthesis: An alternative to meta-analytic and traditional reviews. Educational researcher. 15 (9): 5-11.
  40. Trigo, E. and M. Ciampi. 2018. Review of agricultural innovation policies in Argentina, Background report for the OECD Review of Agricultural Policies in Argentina.
  41. Wingeyer, A. B., T. J. Amado, M. Perez-Bidegain, G. A. Studdert, C. H. P. Varela, F. O. Garcia, and D. L. Karlen. 2015. Soil quality impacts of current South American agricultural practices. Sustainability. 7(2): 2213-2242.
  42. World Bank. 2006. Argentina Agriculture and Rural Development: Selected ssues. Report No. 32763-AR. Washington, DC: World Bank.