علی اکبر عزیزی زهان؛ محمد پسندیده
چکیده
ایران با سطح زیرکشت بیش از 73 هزار هکتارزعفران، تولید 254 و صادرات بیش از 125 تن در سال مقام اول تولید دنیا را دارد. زراعت زعفران ایران اغلب در مناطق خشک و نیمه‌خشک به شیوه سنتی در اراضی کوچک و خورده مالکی انجام می‌شود. یکی از مشکلات مهم پیشِ روی زعفرانکاران، عدم باروری خاک به منظور کشت مجدد زعفران پس از یک دوره کشت به مدت حدود سه برابر ...
بیشتر
ایران با سطح زیرکشت بیش از 73 هزار هکتارزعفران، تولید 254 و صادرات بیش از 125 تن در سال مقام اول تولید دنیا را دارد. زراعت زعفران ایران اغلب در مناطق خشک و نیمه‌خشک به شیوه سنتی در اراضی کوچک و خورده مالکی انجام می‌شود. یکی از مشکلات مهم پیشِ روی زعفرانکاران، عدم باروری خاک به منظور کشت مجدد زعفران پس از یک دوره کشت به مدت حدود سه برابر دوره کشت اول است. این موضوع برای توسعه پایدار و حتی ثابت ماندن سطح زیرکشت فعلی زعفران در مناطق زعفرانکاری ایجاد محدودیت کرده است. در خصوص علت کاهش تولید در مزارع زعفران، سه فرضیۀتغییر در خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک، تغییر در وضعیت بیوشیمیایی خاک و تغییر عمده در جمعیت میکروارگانیسمهای خاک ارائه شده است. پژوهشهای اندکی برای بررسی علل این مسئله انجام شده است. جمعبندی نتایج آنها نشان میدهد که پس از یک دور کشت زعفران، در خصوصیات مورفولوژیکی، فیزیکوشیمیایی و ژنتیکی خاک تغییری حاصل نشده و از نظر عناصر کم مصرف هم در خاک محدودیتی ایجاد نمیشود. از علل دیگر این محدودیت احتمال تولید مواد آللوپاتیک و تغییر در وضعیت بیوشیمیایی خاک پس از یک دور کشت و ایجاد فتوتوکسی برای کشت مجدد زعفران است. در این رابطه نیاز به بررسی بیشتری میباشد.