امیر مرادی نژاد؛ مهدیه کریمی؛ راشین پورمتین
چکیده
کمبود منابع آب به عنوان یکی از عوامل محدودکننده تولید، نقش مهمی را در تعیین نوع فعالیتهای کشاورزی ایفاء میکند. استحصال آب باران یکی از شاخصترین تکنیکهای مدیریت بهرهبرداری از آب باران برای مقابله با کم آبی می باشد. ایجاد باغات دیم گلمحمدی همراه با در نظر گرفتن تکنیکهای مناسب از قبیل جمعآوری آب باران، تبدیل آن به رواناب، ...
بیشتر
کمبود منابع آب به عنوان یکی از عوامل محدودکننده تولید، نقش مهمی را در تعیین نوع فعالیتهای کشاورزی ایفاء میکند. استحصال آب باران یکی از شاخصترین تکنیکهای مدیریت بهرهبرداری از آب باران برای مقابله با کم آبی می باشد. ایجاد باغات دیم گلمحمدی همراه با در نظر گرفتن تکنیکهای مناسب از قبیل جمعآوری آب باران، تبدیل آن به رواناب، ذخیره آب و کاهش تبخیر، یکی از راهکارهای اساسی در این راستا میباشد. هدف این تحقیق، تعیین اثر سامانههای سطوح آبگیر در استقرار و توسعه کشت گلمحمدی در شرایط دیم و ترویج آن است. این تحقیق در قالب سه تیمار و پنج تکرار در اراضی شیبدار به مدت پنج سال اجرا شد. برای این منظور عرصهای با شیب حدود 20% انتخاب شد. سامانههای سطوح آبگیر، شامل تیمار زمین تمیز شده با استفاده از فیلتر در چاله نهال، تیمار سامانه سطوح آبگیر نیمهعایق با استفاده از فیلتر در چاله نهال و شاهد طبق عرف محل اجرا شدند. هر سال پارامترهای ارتفاع، تاج پوشش اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که در مجموع تیمار با سامانه نیمهعایق مطلوبتر از سایر تیمارها عمل کرده است. علت آن تأثیر مقدار بارندگی فصل بهار بر روی تیمارهای فیلتردار و سامانههای نیمهعایق و فیلتردار است.
امیر مرادی نژاد؛ نادر قلی ابراهیمی
چکیده
واقع شدن ایران در اقلیم خشک و نیمهخشک و فشارهای شدید وارد شده بر منابع آب تجدیدپذیر در نتیجه وقوع خشکسالیهای چند ساله اخیر و توسعه روزافزون شهرنشینی، امروزه استفاده بهینه از آبهای نامتعارف در دسترس از جمله فاضلابهای شهری و خانگی، مورد توجه قرار گرفته است.استفاده مجدد از فاضلاب در منطقه مورد مطالعه این تحقیق به منظور تأمین ...
بیشتر
واقع شدن ایران در اقلیم خشک و نیمهخشک و فشارهای شدید وارد شده بر منابع آب تجدیدپذیر در نتیجه وقوع خشکسالیهای چند ساله اخیر و توسعه روزافزون شهرنشینی، امروزه استفاده بهینه از آبهای نامتعارف در دسترس از جمله فاضلابهای شهری و خانگی، مورد توجه قرار گرفته است.استفاده مجدد از فاضلاب در منطقه مورد مطالعه این تحقیق به منظور تأمین نیازهای روز افزون آب امر مهمی تلقی میشود. در زمان انجام این تحقیق پساب تصفیهخانه فاضلاب اراک پس از تخلیه به کویر میقان به صورت تصادفی توسط کشاورزان پایین دست مورد استفاده قرار میگرفت. لذا به منظور جلوگیری از تهدید بهداشت عمومی، آلوده شدن خاک، ورود آلایندهها به منابع آب و آلودگی محصولات کشاورزی لازم است استفاده مجدد به صورت آگاهانه و با بررسی لازم همراه با کنترل کیفی پساب در مبدأ صورت گیرد. در این پژوهش پساب تصفیهخانه فاضلاب شهر اراک به منظور بررسی کیفیت و قابلیت استفاده آن در کشاورزی مورد مطالعه قرار گرفت.تحقیق حاضر توصیفی مقطعی بوده و نمونهبرداری از پساب و انجام آزمایشها جهت تعیین کیفیت پساب و مقایسه با استانداردها صورت گرفت. نتایج نشان داد میانگین پارامترهای COD و BOD5و DO به ترتیب 65/49 و 26/23 و 93/1 میلیگرم در لیتر و میانگین فلزات سنگین کادمیوم، مس و سرب به ترتیب 0564/0و 08/0و 512/0 میلیگرم در لیتر، میانگین کلیفرم کل و مدفوعی به ترتیب 882/878 و 5588/379 در 100 میلیلیتر و میانگین تعداد تخم انگل در لیتر524/0 بوده است که با استاندارد سازمان محیطزیست ایران در زمینه استفاده مجدد از پساب در کشاورزی برای پارامترهای مورد بررسی مطابقت داشته است. نتایج تحقیق نشان داد که پساب فوق محدودیتی برای استفاده در کشاورزی با توجه به پارامترهای مورد بررسی فوق ندارد. گندزدایی پساب و پایش مداوم خروجی تصفیه خانه از نظر برآوردن استاندارد استفاده از پساب در کشاورزی و همچنین ارتقاء تصفیهخانه فوق ضروری میباشد . همچنین لازم است برای توصیه کلی جهت استفاده از پساب ذکر شده بررسیهای تکمیلی صورت گیرد.