محمدمهدی طهرانی؛ لیلا رضاخانی؛ غلامعلی کیخا؛ مریم غزائیان؛ علیرضا جعفرنژادی؛ جهانبخش میرزاوند؛ فرشید نوابی
چکیده
به منظور مشاهده تأثیر کاربرد بهینه کودها بر عملکرد کمی و کیفی محصول گندم نسبت به عرف زارع، این مطالعه به صورت پایلوت تحقیقی- ترویجی در چهار استان خوزستان، فارس، سیستان و گلستان به مساحت یک هکتار به صورت 5000 متر مربع شاهد و 5000 مترمربع تیمار تغذیه بهینه در هر مزرعه، در سال زراعی 96-95، انجام شد. قبل از کشت از خاک هر مزرعه به روش نمونهبرداری ...
بیشتر
به منظور مشاهده تأثیر کاربرد بهینه کودها بر عملکرد کمی و کیفی محصول گندم نسبت به عرف زارع، این مطالعه به صورت پایلوت تحقیقی- ترویجی در چهار استان خوزستان، فارس، سیستان و گلستان به مساحت یک هکتار به صورت 5000 متر مربع شاهد و 5000 مترمربع تیمار تغذیه بهینه در هر مزرعه، در سال زراعی 96-95، انجام شد. قبل از کشت از خاک هر مزرعه به روش نمونهبرداری مرکب یک نمونه خاک از عمق (30-0) سانتیمتری تهیه و توصیههای کودی در تیمار مصرف بهینه بر اساس نتایج آزمون خاک انجام شد. سایر عملیات زراعی (خاکورزی، آبیاری، کشت، رقم، مبارزه با آفات و بیماریها و علفهای هرز) بر اساس عرف زارع انجام شد. در مرحله برداشت به روش کیلگیری (کادراندازی) تعداد سه نمونه از محصول گندم هر قطعه (تیمار و شاهد) گرفته و صفات ارتفاع بوته، تعداد دانه در خوشه، طول خوشه، وزن هزاردانه، عملکرد زیستی و عملکرد دانه گندم در مزرعه شاهد (عرف زارع) و مزرعه تیمار تغذیه بهینه در هر منطقه، بهطور جداگانه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که تغذیه بهینه در زراعت گندم بر مبنای آزمون خاک، اثر افزایشی در صفات طول خوشه، عملکرد زیستی و عملکرد دانه گندم داشت ولی اثر آن بر سایر صفات معنیدار نبود. در اندازهگیری عملکرد دانه از تیمار مصرف بهینه کود در مقایسه با عرف زارع در تمام استانها، افزایش معناداری بهطور متوسط معادل 3/21 درصد بدست آمد. لذا کاربرد تلفیقی کودهای پایه با کودهای زیستی و محرکهای رشد مطابق با برنامه غذایی ارائه شده بر اساس آزمون خاک، در راستای کاهش مصرف کودهای شیمیایی و صرفه اقتصادی و با هدف افزایش عملکرد دانه گندم کشت شده در مناطق مورد مطالعه، توصیه میگردد.