عباس شهدی کومله؛ سیدرضا سیدی؛ مریم فروغی
چکیده
کودهای دامی به‌عنوان جایگزین مناسب کودهای شیمیایی ضمن تأمین عناصر غذایی گیاه به پایداری اکوسیستم‌های زراعی کمک می‌نمایند. هدف این مطالعه بررسی تأثیر کاربرد منابع و سطوح مختلف کودهای آلی بر ویژگی‌های شیمیایی خاک شالیزار بود. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه پژوهشی مؤسسه تحقیقات برنج کشور- رشت طی سال‌های ...
بیشتر
کودهای دامی به‌عنوان جایگزین مناسب کودهای شیمیایی ضمن تأمین عناصر غذایی گیاه به پایداری اکوسیستم‌های زراعی کمک می‌نمایند. هدف این مطالعه بررسی تأثیر کاربرد منابع و سطوح مختلف کودهای آلی بر ویژگی‌های شیمیایی خاک شالیزار بود. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه پژوهشی مؤسسه تحقیقات برنج کشور- رشت طی سال‌های 1397 و 1398 انجام شد. فاکتورهای آزمایشی شامل کودهای مرغی (2/5، 5 و 10 تن در هکتار)، گاوی (5، 10 و 20 تن در هکتار) و گوسفندی (10، 20 و 40 تن در هکتار) در نظر گرفته شد. طبق نتایج، مصرف 40 تن در هکتار کود گوسفندی موجب افزایش هدایت الکتریکی به‌میزان 0/41 دسی‌زیمنس بر متر، نیتروژن کل و کربن آلی به‌ترتیب به‌میزان 0/14 و 3 درصد و مصرف 20 تن در هکتار کود گاوی موجب افزایش فسفر و پتاسیم قابل استفاده خاک به‌ترتیب به‌میزان 8/6 و 173/2 میلی‌گرم در کیلوگرم نسبت به تیمار شاهد شد. همچنین، بیشترین میزان جذب نیتروژن (48/6 کیلوگرم در هکتار) و فسفر دانه (33/1 کیلوگرم در هکتار) و پتاسیم کاه (78 کیلوگرم در هکتار) رقم گیلانه و بیشترین میزان جذب نیتروژن (44/9 کیلوگرم در هکتار) و فسفر دانه (29/6 کیلوگرم در هکتار) و پتاسیم کاه (75/9 کیلوگرم در هکتار) رقم هاشمی از مصرف 20 تن در هکتار کود گاوی حاصل شد. طبق نتایج حاصله، مصرف 20 تن در هکتار کود گاوی به‌دلیل بهبود حاصلخیزی خاک، نسبت جبران 80 درصدی عملکرد شلتوک نسبت به تیمار مصرف کودهای شیمیایی در کشت ارقام هاشمی و گیلانه و تولید محصول سالم توصیه می‌شود.
عباس شهدی کومله
چکیده
برخیروش‌های متداول کشاورزی، موفقیت قابل قبولی در استفاده از منابع نداشته و با اتکاء به نهادههای مصنوعی موجب ایجاد سیستمهای زراعی ناپایدار، بروز بحرانهای زیست محیطی و اثرات منفی بر سلامت انسان و دام گردیده است. این در حالی‌ست که ایمنی غذایی و کیفیت محصولات کشاورزی در بسیاری از نقاط جهان، دغدغه اصلی بسیاری از مردم در طبقات ...
بیشتر
برخیروش‌های متداول کشاورزی، موفقیت قابل قبولی در استفاده از منابع نداشته و با اتکاء به نهادههای مصنوعی موجب ایجاد سیستمهای زراعی ناپایدار، بروز بحرانهای زیست محیطی و اثرات منفی بر سلامت انسان و دام گردیده است. این در حالی‌ست که ایمنی غذایی و کیفیت محصولات کشاورزی در بسیاری از نقاط جهان، دغدغه اصلی بسیاری از مردم در طبقات متوسط و پردرآمد جوامع به‌شمار میرود. زراعت ارگانیک یکی از روشهای به‌‌زراعی تولید محصولات کشاورزی است که عدم استفاده از نهادههای شیمیایی یکی از پارامترهای اساسی آن است. بر طبق آمار فائو سطح زیر کشت برنج در ایران در سال 2016، 556787 هکتار بود که بخش وسیعی از آن از پتانسیل و استعداد لازم به‌منظور ترویج روشهای کم‌‌نهاده و بدون نهاده در تولید محصول سالم- ارگانیک برخوردار است. با توجه به بررسی‌های صورت گرفته و در راستای کاهش و مصرف متعادل کودهای شیمیایی، کاربرد 5/2 تا 20 تن در هکتار کود مرغی، پنج تا 20 تن در هکتار کود گاوی و 10 تا 40 تن در هکتار کود گوسفندی، 20 تن در هکتار کود سبز، پنج تا 10 تن در هکتار کمپوست آزولا، پنج تن در هکتار کمپوست کاه و کلش به‌تنهایی و یا در تلفیق با کودهای شیمیایی در مزارع برنج توصیه شده است و به‌نظر می‌رسد که کاربرد کودهای آلی با بهبود خصوصیات فیزیکوشیمیایی خاک، موجب کاهش چشمگیر (70 تا بیش از 90 درصد) مصرف کودهای شیمیایی شده و اثرات مثبت فراوانی را در جهت پایداری تولید برنج به‌دنبال داشته باشد.