تاثیر عوامل مدیریتی دیم زار بر میزان کربن آلی خاک در حوضه مرک کرمانشاه

نوع مقاله : فنی ترویجی

نویسندگان

1 مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کرمانشاه

2 دانشیار دانشگاه تهران

چکیده

کربن آلی خاک کلیدی‌ترین عنصر در باروری و کیفیت خاک و حفاظت محیط­زیست به ‌ویژه در مناطق نیمه‌خشک می‌باشد. نقش مدیریت مزرعه و مدیریت خاک در کاربری­های دیم در مخازن کربن آلی خاک در این مقاله مورد بررسی قرار می­گیرد. در کاربری زراعی، الگوی خاک­ورزی و نظام مدیریت بقایا، عوامل اصلی تغییرات میزان کربن­ آلی خاک می­باشند. بررسی ها نشان می­دهد که با اصلاح سامانه خاک­ورزی و مدیریت بقایا در دیم­زارهای مناطق نیمه خشک، می­توان در هر هکتار حدود 35 تن کربن نیوار را در خاک متوقف نمود.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Study the Effect of Dry Farming Management on Quantity and Distribution of Soil Organic Matter in Mereg Watershed in Kermanshah Province

نویسندگان [English]

  • Yahya Parvizi 1
  • Manouchehr Gorji 2
چکیده [English]

Soil organic carbon is a key factor in productivity and quality of soil and environment particularly in semi arid regions. In this article, the role of farm soil organic matter management in soil and in land is discussed. The variability of soil organic carbon in drylands is mainly controlled by tillage and crop residue management. Results of this study indicated that usage of correct tillage method and residue management can sequester about 35 ton of atmospheric carbon per hectare of drylands in semiarid regions.

کلیدواژه‌ها [English]

  • management
  • Soil organic carbon
  • Tillage
  • Crop residue burning
  1. پرویزی، ی. 1389. پهنه‌بندی تغییرپذیری مکانی کربن­آلی خاک و بررسی تاثیر عوامل فیزیکی و مدیریتی بر آن با استفاده از تحلیل چندمتغیره و شبکه‌های عصبی مصنوعی. رساله دکتری،رشته مهندسی علوم خاک، دانشگاه تهران. 198 صفحه.
  2. دادگر، م. 1391. بررسی تأثیر ویژگی­های مدیریتی، خصوصیات خاک و فیزیوگرافی مؤثر در ذخیره کربن خاک و توزیع مکانی آن در کاربری­های مختلف (مطالعه موردی: بخشی از منطقه دماوند). رساله دکتری رشته کشاورزی- خاکشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و پژوهشات تهران. 137 صفحه.
  3. زلقی، ر. و لندی، ا. 1387. بررسی میزان تصاعد گازهای گلخانه­ای CO2، CH4 و CO از اراضی تحت کاربری­های رایج کشاورزی در استان خوزستان. دومین همایش و نمایشگاه تخصصی مهندسی محیط زیست. دانشگاه تهران. 28 اردیبهشت 1387.
  4. صیادیان،ک. و بهشتی آل آقا، ع. 1386. سامانه­های کربن­گیری. انتشارات دانشگاه رازی. 176 صفحه.
  5. مهدی­پور، ل. و لندی، ا. 1389. تأثیر کاربری­های مختلف اراضی بر تصاعد گازهای گلخانه­ای. مجله علوم و فنون کشاورزی و منابع طبیعی، علوم آب و خاک. سال چهاردهم. شماره 52. 139 تا 147.
  6. میرطالبی، آ. عبدی، ن. و بقایی، ا.ح. 1390. مقایسه میزان ترسیب کربن آلی خاک در تیپ گیاهیHalocnemum strobilaceumو گندم دیم در شمال شرقی کویر میقان. دومین همایش ملی مقابله با بیابان­زایی و توسعه پایدار تالاب­های کویری ایران. دانشگاه آزاد اسلامی اراک. 23 شهریور.
    1. Apezteguı´a H.P., Izaurralde R.C. and Sereno R. 2009. Simulation study of soil organic matter dynamics as affected by land use and agricultural practices in semiarid Co´ rdoba, Argentina. Soil & Tillage Research, 102:101–108.
    2. Chivenge P.P., H.K. Murwira, K.E. Giller, P. Mapfumo, and Six J. 2007 Long-term impact of reduced tillage and residue management on soil carbon stabilization: Implications for conservation agriculture on contrasting soils. Soil and Tillage Research, 94:328–337.
    3. Ferraro D.O., and C.M. Ghersa. 2007. Quantifying the crop management influence on arable soil condition in the Inland Pampa (Argentina). Geoderma, 141:43–52.
    4. Lal, R. 2004. Soil carbon sequestration to mitigate climate change. Geoderma, 123:1–22.
    5. Lal, R., 2008. The Role of Soil Organic Matter in the Global Carbon Cycle. Soil and Environ. Pollut. 116, 353–362.
    6. Parvizi,Y., Gorji M., Mahdian M.H. and Omid M .2010. Sensitivity Analysis for Determining Priority of Factors Controlling SOC Condition of West of Iran. International Journal of Environmental and Earth Sciences, 47:922-926.
    7. Sombrero A. and de Benito A. 2010. Carbon accumulation in soil. Ten-year study of conservation tillage and crop rotation in a semi-arid area of Castile- Leon, Spain. Soil & Tillage Research .STILL-2760; No. of Pages 7.