علی اسدی کنگرشاهی؛ نگین اخلاقی امیری
چکیده
هدف از این بررسی، ارزیابی مدیریت کوددهی پتاسیم برای درختان مرکبات بود. این ارزیابی میتواند به شناخت بهتر نیاز پتاسیمی، مقدار کوددهی، زمان مناسب کوددهی، روند جذب و انتقال پتاسیم در این درختان منجر شود که در بهینهسازی توصیه‌های کودی پتاسیم بسیار مؤثر است. به‌طور میانگین در درختان یک باغ بارده یک هکتاری مرکبات حدود 300 تا 750 کیلوگرم ...
بیشتر
هدف از این بررسی، ارزیابی مدیریت کوددهی پتاسیم برای درختان مرکبات بود. این ارزیابی میتواند به شناخت بهتر نیاز پتاسیمی، مقدار کوددهی، زمان مناسب کوددهی، روند جذب و انتقال پتاسیم در این درختان منجر شود که در بهینهسازی توصیه‌های کودی پتاسیم بسیار مؤثر است. به‌طور میانگین در درختان یک باغ بارده یک هکتاری مرکبات حدود 300 تا 750 کیلوگرم پتاسیم وجود دارد که حدود 15 تا 20 درصد آن در برگها و 45 تا 60 درصد آن در میوههای این درختان است. بر اساس نتایج بلندمدت آزمایشهای کوددهی مرکبات در ایران و برخی مناطق مختلف جهان برای پایداری تولید، بهبود عملکرد و کیفیت میوه، رشد مناسب و سلامت درختان مصرف حدود 50 تا 200 کیلوگرم پتاسیم (K2O) در هکتار در سال نیاز است که حدود 50 تا 70 درصد از این پتاسیم مصرفی در تولید میوهها مشارکت دارد، حدود پنج درصد آن در ساختار درختان رسوب و ذخیره میشود و تعادل بین پتاسیم مصرفی و جذب شده توسط درختان با واکنشهای جذبی و واجذبی با سطوح تبادلی خاک ایجاد میشود. نتایج پژوهشهای مختلف نشان داده است که بیشترین نیاز و راندمان جذب پتاسیم در درختان مرکبات در مرحله دوم رشد میوه رخ می‌دهد؛ اما در زمان حداقل فعالیت (زمستان)، شروع فصل رشد و پس از برداشت، راندمان جذب بسیار کم است؛ بنابراین در زمانی که جذب پتاسیم از خاک هنوز بسیار کم است ذخیره پتاسیمی در بافت‌های قدیمی‌تر بیشترین نقش در رشد و توسعه برگها، سرشاخهها، گلها و میوهچهها در اوایل فصل رشد (شروع رشد سرشاخهها، گلدهی و تشکیل میوه) دارند. بر این اساس محلولپاشی کودهای پتاسیمی هم نقش مهمی در تنظیم عرضه پتاسیم به اندامهای جدید در حال رشد و توسعه، به‌ویژه در شروع فصل رشد دارد. بنابر آنچه گفته شد هدف از کوددهی پتاسیم تضمین پایداری تولید، افزایش عملکرد، افزایش کیفیت انبارمانی و کاهش ناهنجاریهای فیزیولوژیکی میوهها است و کوددهی خاکی قبل از گلدهی و تشکیل میوه تأثیری در رشد سرشاخههای بهاره، گلدهی و تشکیل میوه در سال جاری ندارد. لذا توصیه میشود که باغ‌داران، کوددهی خاکی قبل از گلدهی و تشکیل میوه را متوقف نمایند و به‌تدریج، مقدار مصرف (درصدی از نیاز سالانه) را متناسب با فنولوژی رشد میوه از اواسط تا اواخر مرحله اول شروع نمایند و در مرحله دوم رشد میوه به حداکثر مقدار مصرف ارتقا داده شود.
علی اسدی کنگرشاهی؛ نگین اخلاقی امیری
چکیده
هدف از این بررسی، ارزیابی مدیریت کوددهی نیتروژن برای درختان مرکبات بود. این ارزیابی میتواند به شناخت بهتر نیاز نیتروژنی، مقدار کوددهی، زمان مناسب کوددهی، روند جذب و ذخیرهسازی نیتروژن در این درختان منجر شود که در بهینهسازی توصیه‌های کودی نیتروژن بسیار مؤثر است. به طور میانگین در درختان یک باغ بارده یک هکتاری مرکبات حدود ...
بیشتر
هدف از این بررسی، ارزیابی مدیریت کوددهی نیتروژن برای درختان مرکبات بود. این ارزیابی میتواند به شناخت بهتر نیاز نیتروژنی، مقدار کوددهی، زمان مناسب کوددهی، روند جذب و ذخیرهسازی نیتروژن در این درختان منجر شود که در بهینهسازی توصیه‌های کودی نیتروژن بسیار مؤثر است. به طور میانگین در درختان یک باغ بارده یک هکتاری مرکبات حدود 500 تا 1000 کیلوگرم نیتروژن وجود دارد که حدود 40 تا 50 درصد آن در برگهای این درختان میباشد و به طور میانگین 15 تا 20 کیلوگرم نیتروژن در سال در ساختار اسکلتی این درختان رسوب و ذخیره میشود. بر اساس این نتایج و بر اساس بررسی بلندمدت آزمایشهای کوددهی با مرکبات در ایران و سایر نقاط مختلف جهان برای پایداری تولید، بهبود عملکرد و کیفیت میوه، رشد مناسب و سلامت درختان مصرف حدود 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در سال نیاز است که حدود 30 تا 50 از این نیتروژن مصرفی در تولید میوهها مشارکت دارد، حدود یک دهم آن در ساختار درختان رسوب و ذخیره میشود و تعادل بین نیتروژن مصرفی و جذب شده توسط درختان با شستشوی نیتروژن از پروفیل خاک و تلفات گازی نیتروژن ایجاد میشود. نتایج آزمایش با کودهای نشاندار (15N) نشان داد که بیشترین راندمان جذب نیتروژن در درختان مرکبات از تشکیل میوه تا بلوغ میوه رخ می‌دهد و پس از برداشت و به ویژه در زمان حداقل فعالیت (زمستان) و اوایل فصل رشد راندمان جذب بسیار کم است. بنابراین در زمانی که جذب نیتروژن از خاک هنوز بسیار کم است ذخیره نیتروژنی در بافت‌های قدیمی‌تر، بیشترین نقش در رشد و توسعه برگها، سرشاخهها، گلها و میوه چه ها در اوایل فصل رشد (شروع رشد سرشاخه ها، گلدهی و تشکیل میوه) دارند. همچنین نیتروژن موجود در مواد آلی خاک حدود 1000 تا 2000 کیلوگرم در هکتار در باغهای با یک تا دو درصد ماده آلی است این نیتروژن موجود در مواد آلی خاک و نیتروژن ذخیره درختان نقش مهمی در تنظیم عرضه نیتروژن به اندامهای جدید در حال رشد و توسعه، به ویژه در شروع فصل رشد دارند. بنابراین هدف از کوددهی نیتروژن تضمین پایداری تولید، رشد مناسب درختان و بهبود عملکرد و کیفیت میوه است و کوددهی خاکی قبل از گلدهی و تشکیل میوه تاثیری در رشد سرشاخههای بهاره، گلدهی و تشکیل میوه در سال جاری ندارد. لذا توصیه میشود که باغ‌داران، کوددهی قبل از گلدهی و تشکیل میوه را با حداکثر 10 الی 15 درصد نیاز سالانه درختان شروع نمایند و به تدریج، مقدار مصرف (درصدی از نیاز سالانه) را متناسب با فنولوژی رشد میوه افزایش داده و در اواسط مرحله اول تا اوایل مرحله دوم رشد میوه به حداکثر مقدار مصرف ارتقا داده شود. سپس در اواسط مرحله دوم رشد میوه (با توجه به رقم) مصرف نیتروژن متوقف یا به حداقل مقدار کاهش داده شود.
علی اسدی کنگرشاهی
چکیده
سطح زیر کشت مرکبات استان مازندران بالغ بر 120 هزار هکتار میباشد. با توجه به وجود آهک در خاکهای منطقه و روند افزایش آن از میانه به شرق و همچنین حساسیت پایه معمول منطقه (نارنج) به ویروس تریستیزای مرکبات، پایه جایگزین نارنج علاوه بر تحمل یا مقاومت به این بیماری، بایستی به خاکهای آهکی هم سازگاری داشته باشند. بنابراین در این پژوهش پاسخ‌های ...
بیشتر
سطح زیر کشت مرکبات استان مازندران بالغ بر 120 هزار هکتار میباشد. با توجه به وجود آهک در خاکهای منطقه و روند افزایش آن از میانه به شرق و همچنین حساسیت پایه معمول منطقه (نارنج) به ویروس تریستیزای مرکبات، پایه جایگزین نارنج علاوه بر تحمل یا مقاومت به این بیماری، بایستی به خاکهای آهکی هم سازگاری داشته باشند. بنابراین در این پژوهش پاسخ‌های رویشی، تغذیهای و همچنین تحمل پایه ترویرسیترنج به خاکهای با آهک متفاوت (خاکهای منطقه) مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج بررسی پاسخ پایه ترویرسیترنج با پیوندک نارنگی انشو به خاکهای آهکی شرق مازندران در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی نشان داد که بیشترین میانگین وزن خشک اندام هوایی و ریشه از خاک با مقدار آهک کل و فعال به ترتیب 14 و 5 درصد حاصل شد. بیشترین درجه زردی برگ از خاک‌هایی با آهک فعال 14 و 16 درصد و آهک کل 30 و 45 درصد به دست آمد. همچنین بیشترین و کمترین میانگین روند افزایشی قطر طوقه به ترتیب از خاک‌هایی با آهک کل 9 و 25 درصد حاصل شد. خاک‌هایی با آهک کل 14 و 30 درصد، بیشترین غلظت آهن کل در ریشه داشند. میانگین غلظت آهن کل، منگنز و روی در ریشه به ترتیب حدود 5/12، 8 و 6/4 برابر میانگین غلظت آنها در برگ بود که تجمع و رسوب آنها به ویژه آهن و منگنز را در ریشه‌ها نشان می‌دهد. میانگین غلظت منگنز برگ در همه خاک‌ها کمتر از حد کفایت بود در حالی که مقدار منگنز قابل استفاده بیشتر خاک‌ها بیش از حد مطلوب برای درختان مرکبات بود. براساس نتایج این پژوهش، از عناصر پرمصرف، کلسیم و منیزیم بیشترین و گوگرد و فسفر کمترین راندمان انتقال از ریشه به برگ را داشتند و از عناصر کم مصرف، آهن و منگنز کمترین راندمان انتقال از ریشه به برگ را نشان دادند. به طور کلی با توجه به نتایج این پژوهش ترویرسیترنج به عنوان پایه نیمه متحمل به خاکهای آهکی است و استفاده از آن در خاکهای با آهک کل و فعال به ترتیب بیشتر از 20 و 10 درصد توصیه نمی‌شود.
طاهره رئیسی؛ علی اسدی کنگرشاهی؛ مرتضی گل محمدی
چکیده
به دلیل اینکه پایهها سیستم ریشه یک درخت را تشکیل میدهند، بنابراین بر جذب آب و عناصر غذایی و انتقال آنها به قسمتهای مختلف گیاه اثرگذار میباشند. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی اثر سه پایه متداول در شمال کشور (شامل: نارنج، سیتروملو و سیترنج) بر مقدار جذب و توزیع عناصر غذائی بین بخش‌های مختلف گیاه و نیز بر شاخص تجمع و انتقال عناصر ...
بیشتر
به دلیل اینکه پایهها سیستم ریشه یک درخت را تشکیل میدهند، بنابراین بر جذب آب و عناصر غذایی و انتقال آنها به قسمتهای مختلف گیاه اثرگذار میباشند. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی اثر سه پایه متداول در شمال کشور (شامل: نارنج، سیتروملو و سیترنج) بر مقدار جذب و توزیع عناصر غذائی بین بخش‌های مختلف گیاه و نیز بر شاخص تجمع و انتقال عناصر غذائی اجرا شد. بدینمنظور، پایههای یکساله از سیتروملو، نارنج و سیترنج در گلدانهای پلاستیکی تحت شرایط گلخانه در خاکی لومی کشت شدند. پس از شش ماه، پایهها برداشت و مقدار وزن خشک و نیز غلظت فسفر، پتاسیم، کلسیم، آهن، منگنز، روی و مس در ریشه، ساقه و برگ اندازه‌گیری شد. در ادامه، شاخص تجمع و انتقال عناصر غذائی با استفاده از روش تجزیه عامل به منظور تمایز پایههای مختلف از لحاظ جذب عناصر غذائی محاسبه شد. نتایج نشان داد که سیترنج در جذب فسفر و آهن، سیتروملو در جذب پتاسیم و مس، نارنج در جذب کلسیم، منگنز، نسبت به دیگر پایههای بررسی‌شده برتری داشتند. علاوه بر این، رتبه پایهها از نظر شاخص تجمع عناصر غذائی به صورت نارنج>سیتروملو~سیترنج و نیز رتبه پایهها از نظر شاخص انتقال نسبی عناصر غذائی بهصورت سیتروملو>سیترنج>نارنج بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که پایههای مرکبات رفتار تغذیهای متفاوتی داشته و توانائی این پایهها برای جذب و انتقال عناصر غذائی متفاوت است.